vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Geestelijk effe anders
Als jij je hand naar mij uit steekt,
voel ik jou liefde komen,
jij bent bij mij zo lief en rustig,
hier had ik nooit van durven dromen.
Normaal ben jij zo hard en wreed,
duld jij geen mensen om je heen,
maar nu kan ik toch bij je komen,
nu ben je even niet alleen.
Een jongen die niet is te begrijpen,
en dus kijkt er niemand naar hem om,
en blijft zijn leven heel onzeker
waarom schijnt op zijn pad nooit de zon?
Ingezonden door
Geplaatst op
02-07-2009
Over dit gedicht
In mijn werk kom ik dit tegen.
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Medelijden Onmacht VerdrietReacties op ‘Geestelijk effe anders’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!