Sla vuur uit je ogen

je was heel verbaasd
want hij gaf je gelijk
nam zijn woorden weer terug
schonk je handenvol vrijheid

je stamelde wat
bedoelde niet dat
wilde alleen maar zijn aandacht
en iets van zijn macht

je kan niet meer terug
dus recht maar je rug
sla vuur uit je ogen
laat je nooit meer gedogen

breek de muren
waartegen je vloekt
schud aan de hemel
als die kijkt wat je doet

niet meer de kruimels
maar het hele bestaan
je kiest voor jezelf
met alles er op en eraan