vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een bloes met herinneringen
Ik zit op de grond,
te kijken naar je lievelingsbloes.
Ik zie nog steeds dat ik daar in stond.
We lachten altijd samen,
en keken hoe we elkaar in het hart namen.
Ik vind het heel bijzonder dat je mij jouw bloes geeft,
want dat is altijd al jouw lievelings geweest.
Ik kan wel uren kijken naar jouw kledingstuk.
Soms valt erop een traan.
Maar als ik even goed buk,
heb ik het zo weer aan.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
30-06-2009
Geef uw waardering
Op basis van 27 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Bloes Herinneringen OmaReacties op ‘Een bloes met herinneringen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!