vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
mishandeling
Jouw handen raakten mij allang niet meer
evenals je voeten, of de stofzuigerstang.
Ik voelde mijn lichaam niet meer
mijn benen, mijn armen, mijn rug, nee.
De oorlog was naar binnenin mij verplaatst
dat deed het meeste zeer.
Jouw woorden die mij diep van binnen raakten
keer op keer.
'blauwe plekken vergaan, de pijn blijft hetzelfde.'
Mijn lichaam was gevoelloos geworden
dat deed er niet meer toe.
Maar mijn hoofd liep over van pijn
puur omdat ik nooit je kleine meisje mocht zijn.

Ingezonden door
Geplaatst op
29-06-2009
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
MishandelingReacties op ‘mishandeling’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!