1095
Al 1095 dagen.
Al 1095 dagen dat jij zo tegen mij doet.
Dat is al drie jaar.
Waarom mama ?
Heb ik jou wat misdaan?
Vroeger deden we alles samen.
Lachen,kletsen,winkelen.
Ik vertelde jou alles,
jij was een van mijn beste vriendinnen.
Mama waarom?
Waarom haat je me nu zo erg?
Elke dag weer die tranen die ik moet laten.
Elke dag weer de pijn als jij je niet kan beheersen.
Elke nacht als ik weer aan onze mooie tijden moet denken doet het me zo erg veel pijn.
Mama alsjeblieft.
Vindt je het leuk om mij te zien huilen?
Om mij elke dag pijn zien te lijden?
Mama alsjeblieft.
Al 1095 dagen dat ik zo leef.
Maar mama,
nog maar 1095 dagen,
dan ben je van me af.
Nog 1095,
dan ben ik vrij.
Dan kan ik gaan en staan waar ik wil.
Mama nog maar 1095 dagen,
dan ben je van me af..
Reacties op ‘1095’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!