vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ik mis je
Het was jij en ik.
Het was neef en nicht.
Ik heb van jou maar een kleine terugblik.
Want op een jonge leeftijd zag jij het witte licht
Je leefde met heel wat pijn.
Je kon je niet veel herinneren je wist gewoon niet veel meer.
Ik weet gewoon zeker daarboven, ja daar heb je het zo fijn.
En wat ik het enige kan doen is zo min mogelijk huilen dat is wat ik probeer.
Je bent voor mij een ster een stukje licht.
Die nooit weg zal gaan en vooraltijd naast me zou staan en bij me blijft.
Een ja soort levenslicht.
Zo is het hoe ik het vertel gewoon recht uit me hart dat is gewoon wat en hoe ik het beschrijf.
Reacties op ‘Ik mis je’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!