vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Innerlijke rust
Lopend in de regen.
Zoekend naar innerlijke rust.
Doorkruis je eigen wegen.
Denk maar onbewust.
Mooie dingen vliegen voorbij.
Denkend en zuchtend en,
Zonder enig bewustzijn.
Reik de hand naar me toe.
Sleep je hand verder.
Echte steun en toeverlaat.
Zo vertrouwd,
En bij gebaat.
De lach van de zon.
De donder in de lucht.
Denkend en zuchtend en,
Zonder enig bewustzijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
22-06-2009
Geef uw waardering
Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Rust Rustgevend Vertrouwen WegenReacties op ‘Innerlijke rust’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!