vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verwaait de jazz
een flard gesprek
en uit een open raam
verwaait de jazz
een trompet geeft nog
wat weemoed aan
de bas dreunt
huizen verder weg
en uitgelopen teer
verhindert het verkeer
zijn snelheid uit te razen
de lucht is zwaar
van zomer en geel stof
de bomen stuiven
luizen lekken vocht
dat plakt op autoruiten
voel de hitte zinderen
er spelen nu geen kinderen
ze willen rust en
dromen tot de avond
weer verkoeling brengt
Reacties op ‘Verwaait de jazz’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!