Ik mis jou

Ik mis jou..
Onze tijden samen..
De woorden: ''Ik hou van jou''..
De gedachten van onze leuke tijden die op me afkwamen..
Je laat me hier staan met verdriet in de kou..

God wat mis ik jou schat..
Ik voel nog de manier, hoe jij mijn hart betrad..
Als een koningin in de koets..
Kwam jij mijn hart binnen..
Met tranen dat ik dit gedicht nu toets..
Ik dacht dat we ook dit probleem zouden overwinnen..

Helaas mocht het niet baten..
De keren dat we voor elkaar klaarstonden..
Tranen en een diep verdriet is wat jij me hebt nagelaten..
De brute manier hoe we dit moesten afronden..
Hoe is dit zo gekomen? is dit aangepraten?

We verloren ons zelf, en ons verstand..
Sindsdien is ''ons'' in de afgrond beland..
jij was mijn engeltje, mijn schatje, mijn hart..
Deze pijn voelt steenhard..
Hier laat je mij dan zitten..
Een einde kwam aan onze dollemansritten..

De tijd dat we in elkaars armen lagen van verdriet..
Er was niemand die het ziet..
De pijn die in ons schuilde..
De tijden die we huilde..
De keren dat we samen lachten..
Bezorgen mij nu slapeloze nachten..

Laatste tijd hadden wij steeds vaker ruzie..
Ik voelde het einde er aan komen, maar we bleven vechten..
En alles bleek een werkelijkheids illusie..
Steeds vaker gingen wij bekvechten..
Tot mijn grote spijt kwam ik tot deze pijnlijke conclusie..

Ik hoop dat alles weer word zoals vroeger..
want dit kan niet meer absurder..
Ik hou nog steeds van jou!
Ookal laat je me staan in de winterse kou..

Schatje voor dit wou ik vechten..
Maar mijn wonden vallen niet meer te hechten..

Ik mis jou..