vorige gedicht
vorige gedicht
Alleen, Verdriet, Eenzaam
Ik voel me nu niet meer blij,
omdat ik niet meer bij jou kan zijn.
Ik ben boos! Ik ben kwaad,
want jij was mijn kameraar!
Zonder jou leef ik niet,
alleen maar in verdriet
Jij was het voor me, helemaal,
maar nu gedraag je je als een stuk staal.
Ik voel pijn,
ik voel verdriet,
maar ik vertel het niet.
Ingezonden door
Geplaatst op
17-06-2009
Over dit gedicht
Dit gedicht is hoe ik me voelde naar een enorme ruzie.
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
AlleenReacties op ‘Alleen, Verdriet, Eenzaam’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!