Toen ik verliefd was
Toen ik verliefd was
vond ik geen beeldspraak
voldoende om zijn zachtheid
ik spiegelde mijn dromen
aan grotere schoonheid
stoutere gedachten,
en we deden me dunkt
wat we niet konden laten
de vlam leek eeuwig
problemen ebden weg
ik depte mijn tranen
met zachtere wanen
we liepen de weg
naar de winkel
hielden de zon
in onze harten
spraken dertien
verschillende talen,
en nog niet genoeg
voor het dwalen
schermden gordijnen
voor mijn dikkere tranen
geen grootspraak voldoende
dringend diepere dalen
om zijn zachtheid
mijn onzinnige wanen
openbaarden in zalen,
en onder heftigere kwalen
toen ik verliefd was
glipte alles tussen mijn vingers
als lauw vochtig zand.
.
Reacties op ‘Toen ik verliefd was’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!