vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Gevallen engel.
Eenzaam en uitgestoten,
de vleugels tot zwart verkoolt.
Mijn lichaam geschonden,
door de verrotting van het leven.
Nu gestorven en uitgekotst,
tegen de hete dampen,
van een hooggewelfde rots.
Loerende roofvogels,
azen op de trage verrotting
van mijn vlees.
O,God neem me op in je hemelrijk,
vergeef me voor wat ik ooit ben geweest!
Ingezonden door
Geplaatst op
09-06-2009
Geef uw waardering
Op basis van 18 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Roofvogels Uitgekost VergevingReacties op ‘Gevallen engel.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!