vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zoveel vragen
Niemand heeft ervan nog nooit geweten
maar zelf kan ik het niet vergeten
Die stekende pijn de eerste keer
en daarna opnieuw telkens weer
Zo jong en onwetend
Niet weten wat het allemaal betekent
Weet niet hoe te gedragen
maar zit vol met zoveel vragen
Heb gevoelens van schuld en spijt
mijn eigen ik ben ik kwijt
De geschiedenis herhaalt zich vaak
maar drie keer is wel heel vaak raak
Ben ik schuldig aan het geheel
het is me nu allemaal teveel
Reacties op ‘Zoveel vragen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!