vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Oneerlijk
Het gevoel dat je niet wordt gewaardeerd,
je hoort er niet bij, nergens niet.
Waar ga je heen,
met al dat verdriet.
Je bent het beu, wil het niet mee,
weg met de dagelijkse sleur.
Je gaat de hele tijd heen en weer,
soms zou je wel willen roepen,
stop het gezeur!
Je doet het niet,
want je bent bang,
bang om alles kwijt te raken.
Het leven is zo oneerlijk...
Reacties op ‘Oneerlijk’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!