vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verlaten
Ik zal bij je zijn.
Nooit, nee nooit meer heb je pijn.
Ooit zal je moeten gaan.
Maar ik zal aan je zijde staan.
Ik zal je nooit verlaten.
Ook al heb je me achtergelaten.
Ik deed alles voor jou.
Maar jij liet mij staan, daar, in de kou.
Waarom deed je dat?
Was je me zat?
Zeg het nou maar.
Ik stond voor jou klaar!
Ik dacht terug aan de dag.
De dag dat ik je zag.
Je keek me in de ogen.
En toen wou ik geloven.
Ik liep achter je aan.
Het was nog niet gedaan.
Ik gaf je een kus.
Dat was het dan dus...
Reacties op ‘Verlaten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!