meisje.wereld!
Ik zit stil op me kamer.
Met tranen in me ogen,
Ze kunnen niet meer blijven zitten.
Vele tranen vliegen over me wangen.
Waarom moet dit allemaal gebeuren.
Zoveel dingen die ik niet leuk vind.
Zoveel moeilijke tijden in het leven.
Iedereen moet er toch naar streven.
Maar niemand die het ziet.
Dat ik verdriet heb.
Van buiten een lach.
Van binnen een dikke wolk.
Iedereen ziet mij als een meisje.
Meisje met een op zich wel grote mond.
Maar niemand weet dat daar vanbinnen zit.
Een grote wond.
Soms zie ik het niet zitten.
Maar het leven gaat door.
Ik moet ook verder gaan.
Soms denk ik was ik daar maar boven.
Maar toch zou ik het niet willen.
Je bent dan iedereen kwijt.
En zij zijn jou ook kwijt.
Daarom dat ik hier ben.
Op deze plek in de wereld.
Reacties op ‘meisje.wereld!’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!