vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het roze vonkt in hoge lucht
een oogopslag
als dromen zijn verdwenen
geen licht zoals verwacht
de ochtend is heel traag verschenen
het roze vonkt in hoge lucht
sterren worden met de zon geblust
vogels kwinkeleren als
het donkergrijze is gevlucht
ik lees de dag na mijn ontwaken
de middag in het ochtendlicht
de avond is nog wit gelaten
omdat het licht daar donker is
ik tel de uren in ontmoeting
lach teveel en praat voorbij
we eten samen na begroeting
je geeft jouw ogenblik aan mij
we spreken af de avond op te lichten
ze kent de nacht niet van dichtbij
ik dans het kaarslicht uit je ogen
de wereld gaat ons straks voorbij
Ingezonden door
Geplaatst op
03-06-2009
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dag Nacht SchemeringReacties op ‘Het roze vonkt in hoge lucht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!