Crediet crisis
Geen cent meer om te makken, geen papier meer op de plee.
niet dat het woutertje kan schelen hij zit hier toch niet mee.
De armen worden armen de rijken blijven stinken,
Ooo… en wat zijn ze toch stoer al die politieke binken.
Kijk eens om je heen dan zie je de ellende,
En Den-Haag maar zeuren wat is het economisch een bende.
De huizenmarkt stort in, de leningen blijven groeien,
zijn we dan allemaal zo erg dat het ons niks kan boeien?
We moeten elkaar helpen zoveel we maar kunnen,
want materialistisch zijn is geen fabriek meer runnen.
Pa zit zonder werk en moeders zit vol tranen,
overal is werk te kort iedereen zoekt banen.
Ingezonden door
Geplaatst op
27-05-2009
Over dit gedicht
Een gedicht geschreven na aanleiding van de zoveelste NOS uitzending
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Credietcrisis Politiek GeldReacties op ‘Crediet crisis’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!