Lift

Een enge ruimte
Voel mij opgesloten
Wil als een kind gaan duimen
De mens wat zijn we soms een malloten
Krijg geen lucht
Mijn handen willen de knopjes verschuiven
Zweet breekt me uit en ik zucht
Kleren plakken aan mijn lijf
Waarom raak ik die angst nooit kwijt
De lift , blijf ik nu zo,n onnozel wicht?

MMH.Stevens