Je was al vijf en bijna zes

toen je vijf was heb je mij verlaten
ik kon naar je kijken en tegen je praten
maar wist niet of je me hoorde
of dat ik jou in je dromen stoorde
ik wist wel dat je me niet zag
het spijt me zo, dat jij in coma lag
je was nog zo klein en had niks misdaan
waarom moest je bij mij vandaan?
vijf jaar heb jij in coma gelegen
alleen je oogjes kon je nog bewegen
het is niet eerlijk of terecht
dat god juist jou , in je grafje legt

vijf jaar geleden heb ik jou geestelijk
verloren
maar nu ben ik je ook lichamelijk kwijt