vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Spijt
Het is een jaar geleden,
Toen sneed ik voor het eerst in mijn huid,
Het ging van kwaad tot erger,
En nu,
Nu kan ik die littekens niet meer verbergen,
Die littekens gaan door merg en been,
Ze doen me zoveel pijn,
Maar ik heb het zelf gedaan,
Ik heb mezelf helemaal open gesneden,
Het is mijn eigen schuld,
Dat ik er nu zo uit zie,
Ik hoop dat die littekens bij trekken,
En dat je m’n littekens straks niet meer zo erg ziet.
Reacties op ‘Spijt’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!