Verloren vertrouwen
Ik heb zo'n sterk gevoel vanbinnen
eigenlijk is het me vreemd
toch weet ik wel wat daar beneden
mijn regie steeds overneemt
Het zijn de vlinders in mijn buik
met de dag worden het er meer
wanneer ik jouw mooie ogen zie
gaan ze als een razende tekeer
Maar ze zitten opgesloten
net als gedachten in mijn hoofd
radeloos van onmacht
van elke vrijheid zijn ze beroofd
Ik weet niet hoe ik ze moet uiten
met een lach of met een traan
want ik heb jouw hart gebroken
ik heb je pijn gedaan
Het is nu bijna weer genezen
maar één stukje mist nog steeds
dat heb je te diep weggestopt
mijn zonde is jouw vrees
En ik hoop met mijn hele hart
dat het je ooit zal lukken
echt te vergeven en vergeten
en dat ook uit te drukken
En dat de liefde die er ooit was
dan weer op kan bloeien
en onze gevoelens voor elkaar
weer verder mogen groeien
Ingezonden door
Geplaatst op
07-05-2009
Over dit gedicht
Dit gedicht gaat over mijzelf. Het is geschreven voor een jongen.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Verdriet VertrouwenReacties op ‘Verloren vertrouwen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!