Slaan
Meestal ben ik vrolijk,
Vol van goede moed.
Altijd me een grote lach.
Leef ik voort de hele dag.
Maar het kan ook anders zijn,
Dan heb ik zo heel veel pijn.
Niet van buiten maar van binnen.
Kon ik maar opnieuw beginnen.
Maar ik ben te ver gegaan,
En dat heb ik zelf gedaan.
Alles had ik moeten vertellen,
En eerst had ik tot tien moeten tellen.
Niet gelijk beginnen met slaan,
Het is vreselijk wat ik heb gedaan.
Bloed dat zit nu aan mijn handen.
En ook spetters aan de wanden.
Jij zit voor me in een gekrompen.
In vieze stinkende vale lompen,
Eigelijk ben je nog maar een kind.
Dat zijn eigen weg nog niet vind.
Morgen ga ik voor haar zorgen.
Maar dat zeg ik iedere morgen.
Hoezo kan ik het nu niet?
Doe ik haar zoveel verdriet?
Ik wil stoppen met dat slaan,
Maar waar haal ik de kracht vandaan?
Zacht buig ik me over haar heen.
En zeg dat ik het zo niet meen.
Maar ze zal me niet geloven,
Ik heb het al zo vaak moeten beloven.
Dat ik haar niet meer zal slaan.
Eens dan gaat ze bij me vandaan.
Dat is dan mijn eigen schuld.
Ik heb met haar gewoon geen geduld.
Toch kan ik haar ook niet missen,
O hoe kan ik het gebeurde uitwissen?
Ingezonden door
Geplaatst op
23-04-2009
Geef uw waardering
Op basis van 10 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Mishandeling Pijn SlaanReacties op ‘Slaan’
-
wooow,mooi gedicht heb je het zelf ook zeg maar meegemaakt? Liefs roos.
Rosemarie (L) - 26-04-2009 om 20:14
-
Prachtig gedicht! Mooi gerijmd, & een prachtige boodschap. Maar nu dezelfde vraag als Rosemarie , heb je het zelf meegemaakt? Groetjes x
Verwijderde gebruiker - 21-07-2009 om 17:58
-
Heel mooi gedicht! Echt prachtig!!
Verwijderde gebruiker - 12-11-2009 om 20:16
-
Ech heel erg ben er 2 jaar niet meer op geweet deze site. zie nu jullie reactie.. ik heb het zelf niet meegemaakt, soms dan in een keer komt er een gedickt naar boven en dan wil ik die op papier... groetjes nadine 17 jaar
Gb2610 - 26-05-2011 om 22:27