vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Vriendloos
helemaal alleen in een ziekenhuisbed
zonder vrienden om me heen
helemaal alleen
hoe hou je dat uit,
als je al flauwvalt van een spuit.
zonder vrienden ben je nergens
ze moeten er voor je zijn
zeker in zware tijden
dan ben je samen,
dus niet alleen.
ik wil naar huis
terug naar familie
maar of dat ooit gebeuren zal
weet ik niet,
dat doet verdriet.
alleen een ding weet je wel
dat als je vrienden hebt
ze je opkomen zoeken
ze je waard zijn,
dan zijn vrienden fijn.
Ingezonden door
Geplaatst op
15-04-2009
Over dit gedicht
in het ziekenhuis
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VriendloosReacties op ‘Vriendloos’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!