Opa?
Toen ik een jaar of 5 was,
kwam je wel eens op bezoek.
Je knuffelde me dan helemaal fijn,
en gaf als cadeau een spannend boek.
Maar door een of andere stomme ruzie,
kwam je daarna nooit meer.
In het begin vond ik het niet erg,
maar toen wilde ik je leren kennen eens een keer.
Ik wist niet wie je was,
want we gingen nooit naar je toe.
Maar toen ik je eindelijk eens zag,
was ik je meteen weer moe.
Want als je me echt wilt leren kennen,
kan ik verwachten dat je eens belt of een kaartje zendt.
Maar aangezien je je niet in me interesseert,
kan ik concluderen dat je niet mijn opa bent...
Ingezonden door
Geplaatst op
11-04-2009
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
OpaReacties op ‘Opa?’
-
ik heb al zoveel gedichten gelezen en allemaal echt heel mooi.. maar op die van jouw, daar moest ik op reageren.. sneu voor je! hoop dat het toch nog goed komt, als dat niet zo is, dan heeft dat zo moeten zijn. Voor jouw niet leuk, maar hij is er wel voor je. echt waar! veel sterkte, liefs kaylee
kaylee - 24-11-2010 om 00:57