zie mijn vriend

zie mijn vriend en meester
daar staan in ‘t licht
lijdzaam onder bespotting
en verbijst’rend venijn
doodsbleek en zwijgend
tussen valsheid en leugen

in deze zwarte nacht
smeult het vuur van haat
verraad en achterdocht
de mens daar ken ik niet
waarachtig nooit gezien
ik zweer het bij god


de zon ontwaakt bloedrood
en de haan kraait wakker
m’n gevoel stokt en sterft
wij waren heel even samen
de vernederde en d’ontrouwe
de eeuwigheid in een ogen blik


simon petrus