Achter je laten
Ze stond bij het graf en boog
was met de dood oog in oog
er was niets anders meer
gekruisigd was haar Heer
hoe kan ze nu nog leven
wie nu nog uitzicht geven
In haar ziel brand er een traan
wat hebben ze Hem aangedaan
waarom huil je klinkt het dan
omdat het echt niet anders kan
Het lege graf brengt nieuw gezicht
het is nu vol met engelen licht
het was verschrikkelijk vannacht
waar hebben ze Hem heengebracht
Voor het eerst draait ze om
waarom huil je vertel maar kom
maar dat graf, het trekt haar nog
was het dan allemaal bedrog
Maria klinkt dan een stem
Ze keert zich om, de stem van Hem
Rabboenni!
nee, nu niet vasthouden of praten
maar het graf achter je laten.
Reacties op ‘Achter je laten’
-
Cor een geweldig gedicht die alle emoties heel duidelijk daar bij dat graf weergeeft Vr. gr. Egbert Jan van der Scheer
Verwijderde gebruiker - 01-04-2009 om 18:56