vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Slapenloze nachten
Hier lig ik dan, zo ’s avonds laat.
Startend naar de klok, die zo langzaam gaat
Ik wou dat ik de tijd vooruit kon zetten
Dat ik even niet meer op hoef te letten
Die slapenloze nachten, startend naar de tijd.
En ik maar denken, ga slapen meid
Maar slapen gaat niet, want ik mis je zo veel
Vandaar dat ik de rest van mijn leven met je deel
Want anders lig ik wakker, nacht op nacht
En bij jou in je armen, droom ik zacht
Dus neem me in je armen, de rest van ons leven
Dan zal ik jou al mijn tijd en liefde geven!
Reacties op ‘Slapenloze nachten’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!