kijken in het licht

de schaduw groeit
het licht staat laag
de wereld lijkt zich uit te rekken
mijn gesprekken
treuzelen wat
zijn bedachtzaam traag
om’t verval wat toe te dekken
ik weet wanneer de regen komt
kan warmt’en koude vertellen
maar wanneer mijn licht verstomt
durf ik niet voorspellen
mijn ogen in de wind
zij tranen niet en zijn
niet meer verblind door ’t licht
ik voel geen angst en vrees geen kwaad
het is de gang die het leven gaat
de zon gaat schuil
ik doe de ogen dicht