Een luxe
Ze zeggen
Dat depressie een luxe is
Maar gedachten volgen me
Als mijn schaduw
Handen vliegen naar mijn nek
Wanneer het donker wordt
En de duisternis me opslokt
Als een tornado
Hoe kan depressie een luxe zijn
Als niemand me kan verstaan
Omdat ik in een andere taal schreeuw
Als ik niemand kan zien in de duisternis
Omdat het er te donker is
Wanneer ik verloren loop
In onbeantwoorde vragen
En ik niemand kan horen
Omdat de stemmen in mijn hoofd
Te luid zijn
Hoe kan depressie een luxe zijn
Als ik redenen verlies om te blijven
Als zelfhaat meer wordt dan liefde
Ze zeggen
Dat depressie een luxe is
Maar er zijn zoveel die die luxe niet aankunnen
Zoveel die er liever niet meer zijn
Dan te leven met die luxe
Ze zeggen
Dat depressie een luxe is
Maar ze hebben ongelijk
Want depressie is een schaduw
Die groter dan je wordt
Eenmaal je te ver van het licht bent

Ingezonden door
Geplaatst op
05-05-2025
Over dit gedicht
Dit gedicht gaat over de diepe pijn en eenzaamheid van depressie, en verzet zich tegen het idee dat het een "luxe" zou zijn, door te tonen hoe overweldigend en levensbedreigend het kan zijn.
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
DepressieReacties op ‘Een luxe’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!