Handschoen

Een modderpad bezaaid met herfstbladeren,
langsrijdende fietsers, blikken recht vooruit,
ogen samen geknepen tegen de koude wind,
handen om het handvat geklemd

Daar ligt hij,
modderig vertrapt en vies,
zijn gescheurde duim als een stille schreeuw om hulp
net boven de modder uitstekend
Niemand heeft hem gezien,
niemand heeft hem verloren