Stilte

De hoge berg verzonken in de aarde
omsloten door de stilte
Eens het middelpunt van lawaai,
nu woordenloos
in een vluchtige lucht
Al het water dat eens stroomde
is verdampt
Een leegte heeft zware stappen op het land gezet,
bedekt wat er niet meer is
Alleen stemmen van verdwenen sterren
en de echo van een vergeten verleden,
dwaalden rond
In de schaduw van een verdwenen nacht,
waar de tijd haar adem inhoudt,
is alles gevangen in een zwijgen zonder einde