vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Aan de rand
Ze zijn op weg,
met houwelen en touwladders,
naar de rand van de aarde,
waar de maan is verdwenen,
en het water loodrecht naar beneden stroomt
Ze willen over de rand kijken,
binden een touwladder aan de laatste boom,
rollen hem uit, te kort,
maken een tweede vast, nog steeds te kort
Inmiddels zijn alle ladders aan elkaar verbonden
maar ze liggen nog plat op de aarde
Teleurgesteld en vermoeid kijken ze toe,
hoe het terugkerende maanlicht,
tussen de sporten door,
zijn weg naar de ochtend vindt

Ingezonden door
Geplaatst op
11-04-2025
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
MaanReacties op ‘Aan de rand’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!