Kussen's leven
Ik ben een kussen,
een vechter tegen vermoeidheid
Ik heb een leren omhulsel,
een schuimrubberen vulling,
en ben geel van kleur
Overdag heb ik het zwaar,
als een berg die de last van de hele wereld draagt
Soms raak ik buiten adem,
zo diep word ik ingedrukt
Vooral 's avonds krijg ik het warm,
als een kampvuur dat nooit dooft
Geen pauze voor mij,
ik ben onafgebroken bezet
's Nachts kan ik herstellen,
van de zorgen van het leven,
proberen mijn oorspronkelijke vorm terug te krijgen,
droom ik, ooit een troon te worden,
en een koning met trots te dragen,
of een andere kleur te krijgen
Maar dat wordt steeds moeilijker,
totdat ik uiteindelijk word afgedankt

Ingezonden door
Geplaatst op
11-04-2025
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
KussenReacties op ‘Kussen's leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!