vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Dorst van de aarde
Als de regen de wind verdrijftt,
ontkiemt er ruimte,
voor mensen die hun weg willen vervolgen,
vogels om hun vleugels te spreiden,
en boomtakken om zich te kunnen strekken
Wanneer de hemel de regen opeist,
trekken de paden recht,
drogen de plassen op,
geven meren hun water terug
en lost glinsterend dauw op
De hemel neemt de tijd
om al het water te verzamelen,
samen te drukken in grijze, donkere wolken,
die groeien tot ze over de rand stromen,
en de aarde haar dorst lessen kan

Ingezonden door
Geplaatst op
30-03-2025
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
AardeReacties op ‘Dorst van de aarde’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!