vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
de oude man
de oude man
zo moe en moedeloos
Is alles kwijt wat hem boeide
dat leven bracht, nimmer vermoeide
nu rijgen de dagen grijs en grauw
van slapengaan tot morgendauw
ook overdag geen zonnestraal
zo hopeloos, zo helemaal
het gemis zo groot
hoe nu de draad weer op te pakken
de herinnering nog zo vol pijn
zal het ooit weer anders zijn
zo kwetsbaar nog op dit moment
al weet je ooit gaat dit weer voorbij
de tijd zal ook hier de pijn verzachten
zo donker nog, die lange nachten
© Rita Arends

Ingezonden door
Geplaatst op
14-01-2025
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VerdrietReacties op ‘de oude man’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!