vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De Nacht
Nacht van Angst
Op een nacht zo donker en stil,
dwarrelen bladeren, koud en kil.
De maan is hoog, het uur is laat,
de geesten dansen, niemand die het waagt.
Zachte kreten, in het duister verloren,
wezens uit schaduwen, griezelig geboren.
Een heksenlach, een schim die zweeft,
het zijn spoken, die de nacht beleeft.
Huiverend licht, kaarsen flauw,
door mist en schaduw, een eenzaam klauw.
Halloween roept, kom uit je bed,
maar pas op - straks ben jij degene die rent!

Ingezonden door
Geplaatst op
26-10-2024
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Pompoen.heksenReacties op ‘De Nacht’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!