Seizoens depressie
Het is weer zo ver de blaadjes vallen van de bomen.
En ik voel de depressie weer komen.
Alles is ineens te veel.
En de stress en alles grijpt mij naar de keel.
Ik probeer weer positief te denken.
Maar het lukt niet.
Alles is weer teveel.
Ik weet geen raad met mij zelf.
Van zelfverzekerde ik, voel ik mij verzuipen.
Vreselijk weer waarom doet het zo'n zeer.
Geef mij maar alle dagen zon. En bloeiende bloemen. Het liefs zou ik nu gaan slapen tot dat
Alles weer gaat bloeien want dan ga ik weer groeien.
Voor nu ik moet het er weer mee doen.
Het is weer zo'n naar seizoen.
Ingezonden door
Geplaatst op
16-10-2024
Over dit gedicht
Over de vallende bladeren en de opkomende depressie
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
DepressieReacties op ‘Seizoens depressie ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!