vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Maskarade
Wanneer hij naar buiten treedt,
zet hij zijn masker op,
hunkerend naar onzichtbaarheid,
een toevluchtsoord voor zijn ziel
Door de smalle spleten in het masker,
lijken anderen ook gemaskerd
Iedereen zoekt een schuilplaats,
een haven in de luwte
De wereld is veranderd,
een schaduw van zijn verleden ik
Wie kan nog zijn ware gezicht onthullen
Alleen 's avonds, in de beslotenheid van de nacht,
worden de maskers afgenomen, onthullend wat verborgen ligt
Ingezonden door
Geplaatst op
04-10-2024
Geef uw waardering
Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.Social Media
Tags
MaskerReacties op ‘Maskarade ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!