Lichtpeertjes

Ze balanceert op de rand van het trottoir,
een gymnaste op een evenwichtsbalk
Bij de hoek stopt ze even,
behoudt haar evenwicht als een koorddanseres,
kijkt naar het eind van de doodlopende straat

Op haar jas zitten blauwe inktvlekken
Voor vertrek heeft ze haar route opgeschreven,
met een lekkende pen zonder dop
Vaag is de straatnaam op haar overjas herkenbaar,
duidelijk de bocht in de weg

In haar dunne stoffen schoenen zitten kleine gaatjes,
haar rode sokken priemen als lichtpeertjes naar buiten
Met haar breedgerande hoed vangt ze wind,
voor koelte op warme avonden