Boerenleven
De boeren kennen geen rust,
het platteland is altijd bedrijvig
Koeien worden naar de stal geleid,
om zittend op een houten krukje te melken
Kaas en boter maken, zwaar werk voor de boerinnen
Met sikkels en zeisen het veld in,
tarwe maaien en in schoven binden,
om in de zon te drogen
Daarna dorsen, graankorrels scheiden van aren
Kinderen sjouwen met voedsel en drank,
voeden de werkers van het zware werk
Zelf ook deel van slapen en arbeiden,
geen onderwijs om aan de aarde te ontkomen
Van zonsopgang tot zonsondergang werken,
onder de brandende zon, met ontvelde ruggen
Of in stromende regen, in klompen soppen,
omhuld door klamme, dampende aarde
Ze zien geen verschil tussen dag en nacht,
altijd zorgen voor dieren en bewaken van land
Reacties op ‘Boerenleven ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!