1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Verstrengelde bomen

Vredig staan ze naast elkaar,
de zomereik en de kastanjeboom,
van kinds af aan
Ze zagen elkaar opgroeien,
soms weelderig in blad,
genietend van elkaars opgestoken haren,
soms kaal, met sprieterige takken,
als kinderen zonder kleding

Tot de zomer van het afgelopen jaar,
toen een wind opstak en twee blaadjes elkaar raakten
Een wonderlijke ervaring,
voorheen hadden ze elkaar nooit beroert
Maar nu, volwassen en volgroeid,
zijn ze dichter bij elkaar gekomen

Het eikenblaadje zei tegen het kastanjeblaadje:
“Wat heb jij een glanzend uiterlijk,
je lijkt wel een veertje,
daarom voelt jouw aanraking als een streling”

“Nou,” zei het kastanjeblaadje, “jij mag er ook wezen,
van jouw hartvormige uiterlijk krijg ik warme gevoelens,
ook door onze overeenkomende kleuren,
ik wat helderder en jij doffer groen”

Nu, een jaar later, zijn ze verstrengeld,
delen ze wind en zonlicht
hun takken in een innige werveling,
een zwijgende bewaker van verbondenheid

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 0 stemmen krijgt dit gedicht NAN van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Kastanjeboom Zomereik

Reacties op ‘Verstrengelde bomen ’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Verstrengelde bomen