Verschuilen

Wanneer ik een verhaal vertel,
voeg ik een kaart toe aan mijn spel
Verdraai ik dan de waarheid zacht,
voel ik hoe het duister wacht

Verberg ik de waarheid met een lach,
lijkt de last een minder zwaar gelag
Maar hierachter schuilen diepe tranen,
die geen andere weg kunnen banen

Hoe meer mijn woorden draaien,
hoe meer ze onrust zaaien
Verstrikt raak ik in eigen val,
blind voor mijn eigen tranendal