vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Landloper
Uit de grote stenen stad
nam hij de groene regen mee
om de bloemenvelden te besproeien
met zijn zilveren gieter
de sombere wolken kwamen
in blauwblonde schaduwen
uit het hoog gebergte
om te dansen met de liefde
in zoete heimwee naar beminnen
in zijn betoverde hart
speelde het plezier
natte regendroppels
voor zijn dromentuinen
geen duit op zak
geen cent te makken
maar rijk van ziel
fantasierijk in gedachten
eenzame landloper
tegen wil en dank
lag daar te dromen
op een bank.
© mobar
Reacties op ‘Landloper’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!