Watergoden

In een zachte welving van de berg is een donkere, diepe put gegraven,
als een oog in de berg, die omwonenden aangaven,
een plaats voor kolossale waterdammen,
en nu afgedekt met vlak afgezaagde boomstammen

Elke dag bij zonsopgang stroomt het hele dorp uit,
verrukt over dit bouwbesluit
Met houwelen, emmers en vlaggen klimmen ze in een eindeloze, slingerende stoet omhoog,
allen in bonte kleuren gehuld, zo lijkt deze mensenvloed een stijgende regenboog

Aangekomen bij de put,
staan ze allen hoopvol hand in hand in een cirkel vermoeid en uitgeput
Ze leggen hun gereedschap neer op eiken planken,
en planten hun vlaggen naast elkaar om zo de watergoden te bedanken