Porceleinkast
Aldaar staat hij plechtig tegen de wand, ietwat scheef gegleden
Links en rechts omzoomd door Vlaamse wandkleden
Op de bovenste plank prijken goud omrande theekopjes,
naast bont beschilderde eierdopjes
Onderaan bevinden zich bekers, vazen en schenkkannen
Uit het zicht, links onderin, liggen opeengestapelde pannen
Daarboven porceleinen schalen met zwarte boorden,
beschilderd met vuurspuwende draken, vastgebonden aan koorden
Op de schotels ligt een dunne laag donker stoffig gruis,
een blijk van langdurige verwaarlozing in het vervallen landhuis
Door barstjes in het glas toont de inhoud een nevelige aanblik
Zo wordt het verhaal van vervlogen glorie een verstild ogenblik
Reacties op ‘Porceleinkast ’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!