Ook als je alleen bent

Daar zit je dan,
helemaal alleen.
Je doet alsof het je niets schelen kan,
maar stiekem wens je wel iemand om je heen.

Door je hoofd dwaalt slechts één gedachte;
' Geeft er wel nog iemand om mij? '
Waar ben je nu? Jij die altijd naar me lachte...
De enige die je nu nog helpen kan, is hij.

De mensen zeggen dat ze je graag zien,
nou ja, waar zijn ze dan?
Of zeggen ze dat, om dat je het horen wilt, misschien?
Het kan, maar ik geloof er niets van.

Diep vanbinnen weet je goed,
zonder hen kan je niet.
Ze geven je al de moed,
en troosten je bij verdriet.

Ze zullen altijd om je geven,
en maken zich zorgen.
Iedereen zal er zijn voor jou, in het leven.
Gisteren, vandaag en morgen.