vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Landloper
Dikwijls alleen met zijn eenzaamheid
nabij de zee vol blauwe gedachten
dromen verloren, heimwee geschonden
in een land vol verborgen leed
en niemand, helemaal niemand
die er iets over kon zeggen
ook maar een woord kon overleggen
omdat men de landloper
liever dagelijks vermeed
altijd alleen met die eenzaamheid.
© mobar.
Reacties op ‘Landloper’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!