Maagdenhaar

Uit wolkenbogen hangen tere groene haren van maagdenhaar
Bij wind glijden ze over de grond, verloren verhalen schrijvend
Bij zon spiegelen hun rode bladeren vlammend ochtendrood
Bij regen vormen ze een druipend woud van smaragdgroene juwelen en gouden lokken

Bij middagzon ontsluiten hun waaierachtige bladeren zich,
een beschutte schelp van rust en verkoeling
Bij schemerlicht wijkt de lianensluier,
een pad naar hemelgewelven ontsluitend, stralend in betoverende avondgloed
Bij nachtduister verschuilt het maagdenhaar zich in de bogen van wolken