Lichtplassen

In mijn straat staan aan ene zijde gaslantaarns in een rij bijeen
's Avonds lijkt het net alsof fonkelende sterretjes boven de stoep zweven
Nader ik dan verlicht het gaslicht mijn gelaat
en voel ik de blauwe warmte als een zachte beroering

Bij wind wiegen de lantaarns hevig heen en weer
De straat wordt dan betoverd tot een licht golvende stroom,
vanuit mijn raam zie ik ogenschijnlijk wandelaars over spiegelend water lopen
Met hun wandelstokken prikken ze gaatjes in de lichtplassen